10. นิพพานสูตร

เจริญโพชฌงค์ 7 ย่อมเป็นไปเพื่อความหน่าย

[434] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โพชฌงค์ 7 เหล่านี้ อันบุคคลเจริญ
แล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความหน่ายโดยส่วนเดียว เพื่อคลาย
กําหนัด เพื่อความดับ เพื่อความสงบระงับ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้
เพื่อนิพพาน. โพชฌงค์ 7 เป็นไฉน. คือ สติสัมโพชฌงค์ ฯลฯ อุเบกขาก
สัมโพชฌงค์ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โพชฌงค์ 7 เหล่านี้แล อันบุคคลเจริญ
แล้ว กระทำให้มากแล้วย่อมเป็นไปเพื่อความหน่ายโดยส่วนเดียว เพื่อคลาย
กําหนัด เพื่อความดับ เพื่อความสงบระงับ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้
เพื่อนิพพาน .
จบนิพพานสูตรที่ 10
จบคิลานวรรควรรณนาที่ 2

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. ปาณูปมสูตร 2. ปฐมสุริยูปมสูตร 3. ทุติยสุริยูปมสูตร 4.
ปฐมคิลานสูตร 5. ทุติยคิลานสูตร 6. ตติยคิลานสูตร 7. ปารคามีสูตร
8. วิรัทธสูตร 9. อริยสูตร 10. นิพพานสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา.

อุทายิวรรคที่ 3

1. โพธนสูตร

เรียกว่าโพชฌงค์เพราะเป็นเพื่อตรัสรู้

[435] ครั้งนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่
ประทับ ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง. ครั้น
แล้วได้ทูลถามว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ที่เรียกว่า โพชฌงค์ โพชฌงค์
ดังนี้ ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ จึงเรียกว่า โพชฌงค์ พระผู้มีพระภาคเจ้า
ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ ที่เรียกว่า โพชฌงค์ เพราะเป็นไปเพื่อตรัสรู้.
[436] ดูก่อนภิกษุ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเจริญสติสัมโพชฌงค์
อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปในการสละ ฯลฯ ย่อมเจริญ
อุเบกขาสัมโพชฌงค์ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปใน
การสละ ดูก่อนภิกษุ ที่เรียกว่า โพชฌงค์ เพราะเป็นไปเพื่อตรัสรู้ ฉะนี้แล.
จบโพธนสูตรที่ 1